Sint Nicolaas is niet alleen de patroon van zeelieden en handelaren, maar hij beschermt ook tegen islamitische slavenjachten. Miljoenen Europeanen zijn gedurende meer dan 1000 jaar gevangen en als slaven afgevoerd naar islamitisch gebied. Deze slavenjacht heeft grote impact gehad op de Europese bevolking en is als gevolg daarvan in allerlei tradities bewaard gebleven. De zwarte moor in de sinterklaastraditie is een moslim die op Europeanen jaagt.

De historische betekenis van Sint Nicolaas
Moslims hebben vanaf de 8e tot en met de 19e eeuw op grote schaal Europeanen geroofd om ze als slaaf mee te voeren naar islamitisch gebied. Vooral vrouwen en kinderen. De kleinste kinderen werden in zakken vervoerd, ziedaar de betekenis van de zak van Zwarte Piet en een antwoord op de vraag waar de stoute kinderen naar toe werden gebracht.

Deze praktijken zijn begonnen met de Saracenen in de 8e eeuw, aan de Europese kusten van de Middellandse zee. Vervolgens zijn ze voortgezet door diverse islamitische groepen; de Moren in Spanje, de Turken in de Balkan tot aan Wenen, de Tataren in Oost- en Midden Europa en de Barbarijse zeerovers op zee en aan Europese kusten.  

De slavenjachten hadden een enorme impact op de Europese bevolking. Niet alleen op de directe slachtoffers, maar ook op de achterblijvers die het konden navertellen. Zij hebben hun ervaringen, waarbij zij hun kinderen, ouders, echtgenoot of dorpsgenoten verloren, doorverteld. Deze getuigenissen hebben zich in de loop der eeuwen omgevormd tot volksverhalen en tradities. Je kunt de sinterklaastraditie zien als een nagedachtenis aan de miljoenen geroofde Europeanen die nooit meer zijn teruggekeerd.

Postkoloniale verdraaiing van de geschiedenis
Postkoloniale activisten hebben een alternatieve geschiedenis aan Sinterklaas en Zwarte Piet gekoppeld, waarbij ze Zwarte Piet associëren met trans-Atlantische slavernij. Hiervoor ontbreken historische bronnen. Er zijn alleen vage associaties op basis van beelden “die doen denken aan”.

Zwarte Piet wordt door hen erváren als afkomstig van trans-Atlantische slavernij, en dat maakt voor hen de werkelijke geschiedenis irrelevant. Deze alternatieve waarheid is door de wetenschap, media, onderwijsinstellingen en andere instituties overgenomen en als wetenschappelijke kennis verspreid.

De anti-Westerse agenda van het postkolonialisme
Het postkolonialisme benadrukt westerse schuld tegenover andere culturen, waaronder expliciet de islam. Het is geen toeval dat organisaties als Kick Out Zwarte Piet (KOZP) ook actief zijn bij pro-Palestina-protesten. Het anti- Zwarte Piet- protest is naadloos overgegaan op de pro-islam beweging. Grotendeels dezelfde groeperingen en individuen nemen hieraan deel.

De globalistische elite, waaronder de wetenschap, steunt deze anti-Westerse propaganda. Hoewel de wetenschap claimt onafhankelijk en neutraal te zijn, heeft zij institutioneel partij gekozen. Universiteiten zijn broedplaatsen voor zowel anti-Zwarte Piet activisme als pro-Palestina activisme. De wetenschap faciliteert de islamisering van Nederland.

De eigen cultuur staat onder druk en tradities worden gecanceld. De Nederlandse cultuur wordt vervangen door anti-Nederlandse immigratiecultuur met evenementen als Keti Koti en Ramadan.

De oproep van Sint Nicolaas
De sinterklaastraditie geeft richting in een moeilijke tijd waarin groepen mensen de Nederlandse cultuur aanvallen. Al meer dan 1000 jaar heeft deze traditie laten zien relevant te blijven in tijden van verandering.

Sinterklaas inspireert om de geschiedenis van islamitische slavernij te herontdekken. Deze had een veel grotere impact op de Europese bevolking dan trans-Atlantische slavernij. Landen als Hongarije en Polen kennen deze geschiedenis nog goed en beperken daarom de islamitische immigratie. Nederland kan en zal hiervan leren.

Tradities zijn nooit statisch – ze bewegen mee met de tijd. Tegenstanders van Zwarte Piet gebruiken dat argument om zijn verdwijning te rechtvaardigen. Maar het mes snijdt aan twee kanten: zodra de postkoloniale ideologie aan invloed verliest, veert de traditie terug en komt ook Zwarte Piet weer tevoorschijn. Zwarte Piet doorbreekt als geen ander het postkoloniale frame en krijgt daardoor nieuwe relevantie.

Conclusie

De postkoloniale aanval is geen schminkdebat, maar een leugen die westerse schuld opblaast en islamitische schuld verbergt. Door Zwarte Piet kunstmatig te koppelen aan trans-Atlantische slavernij leiden KOZP en hun academische bondgenoten de aandacht af van waar het werkelijk om ging.

Sint Nicolaas waarschuwt al eeuwen voor de islam. Meer dan duizend jaar lang roofden Turken, Moren, Saracenen en Barbarijse piraten miljoenen Europeanen. Wie Zwarte Piet cancelt, verdoezelt het collectieve trauma van onze voorouders.

Sinterklaas laat zien wat Nederlandse cultuur is en geeft daarmee invulling aan een belangrijke functie van cultuur, namelijk het definiëren en verbinden van de groep. Sinterklaas revitaliseert de Nederlandse identiteit.